Selected quad for the lemma: death_n

Word A Word B Word C Word D Occurrence Frequency Band MI MI Band Prominent
death_n day_n die_v year_n 8,996 5 5.0082 4 true
View all documents for the selected quad

Text snippets containing the quad

ID Title Author Corrected Date of Publication (TCP Date of Publication) STC Words Pages
A36773 Philobasileus. Philepiscopus· Philophilus· Th. Du Gard M.A. R.B. Dugard, Thomas, b. 1587 or 8. 1664 (1664) Wing D2463A; ESTC R213525 19,065 61

There are 2 snippets containing the selected quad. | View lemmatised text

Aen. l. 4. Papicolae Hanc persaepe petebant Papicolae astuti sperantes posse moveri Illabefacta tamen multo firmissima mansit Res Jam respiciens nostras tutánsque volénsque Esse Suae similes Fidei meritissimus audit Magnus Defensor Fidei Gentísque Togatae Deberi Carolo nos nostráq jure fatendum est Is facit aethereâ verè vescamur ut aurâ Vita quid est etenim nonne est Salvere Valere Libertas Honos Opes Gaudia vitae Haec sunt vita haec vita est nostra Muneris Ejus Ergo laetati Magnum sanxisse Senatum Arcâ ut quisque suâ in Regem testetur Amorem Et nos demeruit quòd se taem Regis Amantem Praebet exhaustis ità consulit Illius Arcis Corda aperite Patri Fratres aperite Crumenas Siqui deliteant quibus haud Stymphalides uncos Immisere ungues Paucis spero pepercit Ferrea Tempestas Fulvos jam promite nummos Prodeat Argentum si fortè haud suppetit Aurum Non ingrata vices supplebit Cynthia Phoebi Cùm caput occiduis rutilans is condidit undis Esse Nefas Summum dextram jam credite Mancam Atque Nefas Magnum dextram jam credite * Parcentes ego dixteras Odi Hor. l. 3. Od. 19. Parcam Quae procul à nobis precor ô procul omnibus absint Atque aberunt nisi nos Ingratos esse velimus In Regem Meritis qui nos Ingentibus implet Et Regum in Regem qui nos Hoc Rege beavit Fallor an est Gregibus manus haud ita Libera vestris Sunt bene Nummati qui nec munuscula donent Pars horum censet Sua viscera viscera Terrae Nec minui Loculos unquam sine Sanguine sentit Divitiis inhiat majores quaerit acervos Per fas atque nefas illos sua Numina ducens Haec donanda sibi sperat qui munera verò Sperat ab hac aquas à scabro pumice speret Clavámque Herculeis paret extorquere lacertis Et tamen impensè Regem se jactat Amare Forsan Amat sed Inanis amor res Vilis habenda est Hos homines Nihili verè quis dixerit esse Pars nec Amat cui nempe Grave est caligine pulsâ Rursus in astrifero Solem splendescere Coelo Et Mare pacatis tandem subsidere ventis Astraeámque suos terris ostendere vulius Et dare Monstra hominum meritas Saevissima poenas Agmináque Errorum damnari in Tartara nigra Huic cum desit Amor mirum est si Dextera de sit Quid tribuent Soli tenebrae quid Tartara Coelo Quid Jovis alitibus milvi corvíque rapaces Sunt quibus esi Animus Dives sed dextera Pauper Nil penitus quod donet habens Fortuna novercans Quantumvis tenuem vix illis porrigit escam Non Mens Grata deest non Officiosa Voluntas Non Amor ac ejus comites Laetantur abundè Rege suo Recinuntque ejus per compita Laudes Atque Dolent non esse sibi vel parvula dona Nunc Onus est solito Gravius nunc Acriùs urit Pauperies Duplicat gemitus jam Curta supellex Excitat ingentes jam res angusta querelas Nunc Magnas Mirantur Opes solosque Beatos Censent esse quibus norûnt turgere crumenas Nunc in Vota rôrunt sed quae Mediocria spernant Maxima quaeque petunt Summósque repente creari Atque Opibus Crasso Croesóque excellere poscunt Ista perire sibi cernentes altera vota Concipiunt pro Rege quibus Deus annuat oro Nimirum ut quoniam Regum est longè Optimus et sit Majestate pari Regum quoque Maximus Hostes Quotquot iifuerint contundat Schismata Pestes Regnorum tollat tandem sit Conjuge felix Quae foecunda Parens non solùm Regna Britanna Sed vicina etiam Natis Stellantibus ornet Et quam Nutricem haec Ecclesia sentiat Almam Qualis Elisa fuit quam secula nulla silebunt Denique Coelestes serus repetatur in Arces Nempe senis Pylii postquam numeraverit annos Has aliásque Preces ex imo pectore fundunt Atque profusuros si res ità postulet ipsas Sese Animas etiam quia desunt Munera spondent Paucos esse reor queis rerum Copia Magna Et Mens Magna simul digno se Munere prodens Hinc vobis augetur onus cervicibus illud Suscipitote piis vestrum est Duo Munera Munus Nec ducatis Onus Decus est dare Munera Regi Nec Dare credatis sed Reddere Reddimus Illi Quae prior Ipse dedit Nec reddita Perdita fas est Credere Nam Carolus quodcunque acceperit illud Fertilis instar agri multo cum foenore reddet Reddere coepit enim Rex Aureus Aurea secla Per Munus erga Regem honos affectio ostenditur Irenaeus lib. 4. cap. 34. The Great Windfall CHilds Oke the glory of (a) Not far from Warwick Balshall Heath Felt long ago the stroke of death No radical moisture could be seen For many a year in the least Green The Head was bald the Arms were shrunk And some decayes were in the Trunk Yet still it stood it 's destiny As though it purpos'd to defie Till windy Tuesday (b) February 18. 1661. gav 't a Blow Struck up it's heels and laid it low A goodly corpse now you may see Childs Oke had been a Masty tree Like that of Ceres which did go For a fair Grove (c) una nemus Ovid. Met. l. 8. Childs Oke might so Childs Oke the Giants Oke say rather Or of all neighbouring Okes the father A Princely Plant a Patriot Of very great and eminent note A gallant way-mark which gave light To Travellers both day and night Now Travellers what will ye do Where 's one that will direct you so I pitty you for sure as day Ye frequently will lose your way And now ye Neighbours think ye good To burn Childs Oke that Noble wood Keep off your fingers and attend Unto the course I shall commend Some of this Oke I pray you take Some of the Best and thereof make Mercurial Statues thus it will Retain it 's former office still Make Staves for ancient men of Some And One so good it may become From year to year the worthy hand Of Him who Warwick shall command Warwick where to be seen do lie The Dun Cows Rib and Sword of Guy To those this Staff may added be No despicable Rarity Turn into Rulers Some that so Childs Oke may pleasure Children too In drawing lines by which they may Their wandring Penns keep in the way Then make you may of some o' th' rest Skreen Table Stool Box Desk and Chest Any of which will matter be Of a delightful history What 's for no other use may go Toth'fire and there it 's service do But be sure that you lay it by Untill some Great Solemnity 'T is fuel for a christmas-Christmas-day Or for
the Twenty-ninth of May When loyal hearts pray fervently The Royal Oke may never dye Childs Oke adieu it grieveth me To take my last farewell of thee I n'er shall see thee more but I Will keep thee still in memory And think of what thy Death and Fall Do speak aloud unto us all That Greatest strength even Heart of Oke Cannot withstand Deaths conquering stroke That they which longest live must Dye And men may Fall though n'er so High And n'er so Good while Meanness Stands Shrublike unhurt by violent Hands Oratiuncula ad Regiam Majestatem Varvici habita Augusti 20. 1636. Augustissime Monarcha QVàm dilatantur nostra gaudentium corda quàm discurrit festivus sanguis quàm exultant laetabundi spiritus ipsi animi induuntur purpurâ rubore per ora fuso per amplissimos laetitiae campos spatiantes libamenta felicitatis futurae praegustant Illuminamur scilicet obscurae sortis homunculi auspicatissimo tanti Luminaris adventu cujus radii oculos nobis praestringunt juxtà ac perficiunt in cujus luce Britanniam felicissimè apricantem stupet non sine invidia universus orbis Quò enim terrarum non penetravit fulgor Majestatis Tuae quos non occupavit sensus praestantia conditionis nostrae Terra oportet sit Incognita quae Insulas nostras Te imperante Fortunatas nescit Nam quotusquisque Principum tam Divinitatis particeps tam ejus imaginem in virtutibus suis exprimit subditorum animis imprimendam curat quotusquisque tam provinciae suae invigilat tam Sibi imperat tam divini corporis fili temperamenti non modò ad Justitiam sed ad Temperantiam sed ad Fortitudinem sed ad Prudentiam sed ad Heroicos animi motus Et quid ulterius in Principe omnium virtutum coronâ sic circundato omnium Gratiarum satellitio sic stipato cupiamus nisi ut sit Immortalis Quin divini Numinis benignitatem agnoscimus admirabilem quae felicitati nostrae hanc indulsit appendicem ut Phoebum nostrum simul atque occideris exoriturum speremus gloriosum in jam oriente adhuc tenella stirpe Quae faxit idem Numen ut tam patrisset quàm humillimis illud precibus fatigamus ut suis Britannis Majestas Tua quàm diutissime affulgeat Sumus quidem Britanni omnium quos sol videt beatissimi Tuo Imperio sumus Varvicenses omnium Britannorum nunc temporis Tuâ Praesentiâ Non se suorum oculis subducit ut moris fuit aliquibus Majestas Tua sed Sui videndi Sui affandi copiam tam ruri quàm civitati facit caetera invidendis se non invidet Neque prodeuntis in publicum vultus ut olim Dictatoris cujusdam Romani plebem fugat sed instar magnetis attrahit Quà descendis aut morulam facis quàm densus spectator quàm ingens inermium exercitus qui affectibus Tibi militant qui Majestatem Tuam obsident victa paenè verecundiâ nihil non agunt quó illius conspectu oculos pascant In quo certè non minùs sibi gratulantur quàm olim aut Archimedes in deprehenso aurifabri dolo aut Anaxagoras in conspectu solis quo compensari quicquid pertulerat aerumnarum judicabat Te solem nostrum fulgentissimum suspicimus Te veneramur sunt felicitates nostrae radii Majestatis Tuae quibus eam Vestalem honoris officii flammam in nostris omnium pectoribus accendisti quam solius rogi est extinguere At quas gratiarum victimas Majestati Tuae immolabimus quae servulorum suorum humillimos dignata est beare vivifico conspectu Sui aut quâ novâ obstetricandi ratione immortalem quam animo concepimus quâ intumescimus laetitiam pariemus Factus est nobis Augustus Tuâ praesentiâ mensium Augustissimus hodiernus dies dierum quos vidimus omnium Serenissimus Cujus pompâ splendorem Comitum nostrorum obruente antiquitatibus nostris antiquissimis multo nobis antiquiore superbire si minùs liceat gloriari licet Et gloriantes quidem omnes cernit Majestas Tua praecipuè Tredecimviros Quorum etiam illi quibus capita hyems aetatis aut penitùs abrasit aut canis aspersit quíque alterum ut dicitur pedem in cymba Charontis habent vix sibi temperant à tripudio Plures quidem vitas sibi optant qaus pro Majestat Tua si opus sit profundant Illud autem nos omne dolore non levi afficit quôd cùm ad pectora nostra Majestati Tuae exhaurienda vel amphora non sufficiat tenuitati nostrae non nisi tantillus iste cyathus super sit Pauperculum quidem munusculum sed gratiarum sed officii plenum Quódque ut Artaxerxes aquam rustici si vultu benevolo placido sereno id est Tuo accipere digneris nos Nectare Ambrosiâ donas Sospitali-Numini quàm ardentissima vota fundimus ut in taem morbida tempestate Majestatem Tuam sospitet primo morbo senectute ultima afficiat Dixi. A Second Dish Jan. 10. 1647. Toward the end of the Greek Oration an old Woman brought three Rods into the School and laid them on the Table When the Oration was ended these following verses were spoken WHat Hagg is this which hither brings These terrible tormenting things I tremble every joynt to see Such instruments of cruelty They talk of Quakers now adaies Who in themselves strange Earthquakes raise How soon am I become a Quaker Or at the least a Button-maker Three Suns were lately seen that sight Did not my mind so much affright As these three Rods which seem to mee To represent the Furies Three And plainly to pronounce Vntruss You must begin the New-year thus Your Feasting's past but you shall find An heavy reckoning comes behind O grievous boyes what shall we do How shall we scape this Threefold woe Let us with all humility Implore aid from Authority Get the * The Bayliff of Warwick walks with a White Staff White Staff us to release From the Black Rod and keep the Peace And if you think there 's too great odds Against one Staff in three great Rods We 'l of the Keyes this favour crave To joyn their strength and so us save O worthy Pretor and Divines Whose goodness like the Sunbeams shines Who came to hear our Exercises And not to see our sad Assises Our Execution is at hand Unless our singulat friends you stand If you demand what is our Crime We all were loth to lose our Time Our antient time of Liberty Our long'd for Month of Jubile Our Masters resolution was Still to keep School but ours Christmas We will not shew our selves thought we Guilty of such simplicity When other boyes at home do stay And sweetly do themselves enjoy Shall we be ty'd unto our Books And be expos'd to angry looks And sit and freeze and stand in fear Of bloody Birch and Feruler Shall we be cag'd and others flee